W nowym "Press": Gość Mazurek, nawrócony G.F. Darwin, trzy twarze Jakiego

Gdy zasmakuje się serwisów VoD, zwykła telewizja jest już niewygodna, archaiczna – przekonują twórcy kanału G.F. Darwin Marek Hucz i Jan Jurkowski. Popularni youtuberzy tłumaczą, dlaczego program w telewizji wcale nie jest awansem, a platforma Patronite jest wręcz zbawieniem.

W redakcji Aktuality.sk jeszcze miesiąc po zabójstwie biurko Jána Kuciaka wygląda tak, jak je zostawił – obok świeczki od kolegów leży książka o mafii kalabryjskiej i schemat powiązań polityków z otoczenia Roberta Fico z włoskimi mafiosami. Na Słowacji już wiedzą, jak ważna dla demokracji jest praca dziennikarzy. I żałują, że tak wiele ta wiedza kosztowała.

Podobno był najmądrzejszy na całym podwórku. Gdy redaktor próbował zmieniać jego tekst, potrafił urządzić dziką awanturę. A z redakcji odchodził najczęściej w proteście. Sylwetka Roberta Mazurka, który jest tylko gościem w mediach.

Jeden post reporterki na Facebooku wywołał efekt kuli śnieżnej. Od kilku miesięcy dziennikarze-freelancerzy z całej Polski pracują nad kodeksem dobrych praktyk, który chcą przedstawić wydawnictwom. Nie proszą o więcej pieniędzy, tylko o szacunek dla ich pracy.

Newsów z Syrii nie chce nikt – przyznaje Paweł Pieniążek z Outriders, jedyny polski dziennikarz, który pracuje w tym ogarniętym wojną kraju. Przeczytaj, dlaczego nie mógł utrzymywać się z relacjonowania wojny na Ukrainie, w jaki sposób przedostał się do Syrii i czego zazdrości freelancerom z innych krajów.

Sekielski, Chincz, Kammel, Wątły, Chajzer, Klawiter i inni - dziennikarze z tradycyjnych mediów coraz częściej próbują swoich sił na YouTube. Każdy z nich ma tam na siebie inny pomysł. Efekty są różne.

W mediach działa dokładnie taki sam mechanizm, co w biznesie: im wyższe stanowisko, tym mniejsze prawdopodobieństwo, że spotkamy tam kobietę. Wystarczy rzut oka na listę osób, które w mediach doszły do samego szczytu.

Walka z hejtem jest jak walka z wiatrami, ale trzeba ją podjąć – mówią dziennikarze atakowani w sieci. Wybierają różne sposoby: ośmieszanie, ujawnianie, zgłaszanie policji, edukowanie, banowanie, niereagowanie.

Wiceminister Patryk Jaki do budowania swojego wizerunku wykorzystuje pojedynki z dziennikarzami, niektóre starcia umiejętnie eksponuje. I choć należy do kategorii polityków, którzy nie mają kompetencji merytorycznych, tylko polityczne – mediom to nie przeszkadza. W „Press” tekst o tym, dlaczego.

Norweski serial „Skam” zmienił nie tylko widzów, ale także telewizję. Analiza fenomenu formatu, który spowodował, że rodzice oglądają serial o nastolatkach, nastolatki zaczynają ze sobą rozmawiać, a nadawcy przekonują się, że o sukcesie programu wcale nie decydują koszty produkcji.

Współczesny trend: grywalizacja. Przekazywanie informacji w postaci gry internetowej staje się w mediach coraz modniejsze. Bloomberg pozwoli ci zostać właścicielem supermarketu; „The Guardian” - sprawdzać parlamentarzystów; Al-Dżazira - śledzić nielegalne połowy ryb u wybrzeży Sierra Leone.

W Austrii dziennikarze nie zamierzają puszczać płazem wybryków polityków, którzy oskarżają media bądź obrażają dziennikarzy - idą do sądu i na razie wygrywają. Choć i nad niezależnością austriackich mediów zbierają się już ciemne chmury.

O powodzeniu fotografa na Instagramie nie decyduje tylko jakość wrzucanych zdjęć, ale też umiejętne posługiwanie się narzędziami, które budują zasięgi. W „Press” warsztat prowadzenia konta na Instagramie – obowiązkowa lektura dla fotografów, którzy chcą istnieć na rynku.

Aż mrówki przechodzą po plecach, gdy człowiek uświadomi sobie własną siłę oddziaływania i odpowiedzialności – mówi Jakub Bierzyński, AdMan Roku 2017 w kategorii Domy mediowe. - To nie ja chciałem wrócić do reklamy, to reklama chciała mnie – mówi Rafał Baran, AdMan Roku 2017 w kategorii Agencje reklamowe. Pierwszego branża doceniła za odwagę obywatelską, drugiego za udany come back. W „Press” relacja z konkursu AD wo/MAN 2017.

W tym programie żartuje się z biednych, chorych, otyłych, gejów czy niepełnosprawnych w ich obecności – i nikt się nie obraża. „Taboe” był tegorocznym hitem oglądalności w Belgii, udowadniając, że dla telewizji nie ma tematów tabu. No, może z jednym wyjątkiem...