(Nie)solidarni

O solidarności zawodowej wśród związkowców z mediów trudno dziś mówić.

To sytuacja bez precedensu – mówią dziennikarze Polskiego Radia. Zarząd spółki zwolnił w grudniu 2016 roku dyscyplinarnie cały zarząd Związku Zawodowego Dziennikarzy i Pracowników Programów III i II, po kolei: Pawła Sołtysa, Wojciecha Dorosza i Marcina Majchrowskiego.

Powody? Wywieranie presji psychicznej na zarząd, destabilizowanie jego pracy, stosowanie i upublicznianie czarnego PR wobec spółki, działanie destrukcyjne nakierowane na niszczenie atmosfery pracy.

Tym razem na reakcję pracowników Polskiego Radia nie trzeba było długo czekać. „Oburza nas przede wszystkim to, że nasi koledzy stracili pracę lub są zagrożeni jej utratą, wykonując swoje obowiązki jako przedstawiciele Związku Zawodowego, którego zarząd tworzyli” – napisało 177 dziennikarzy i pracowników radia publicznego w liście do prezes spółki Barbary Stanisławczyk.

Reakcji innych związków zawodowych – z radia czy innych mediów – zwolnieni dziennikarze się nie doczekali. Bierność związkowców może dziwić. A może właśnie nie?

Maciej Kozielski

Aby przeczytać cały artykuł: